Verhalen
5 jaar geleden
Mijn vader belt; Jo gozer, ik heb je nodig. Freek heeft een ongeluk gehad, we moeten naar Beverwijk. Mijn hart slaat over, ik knal een dubbele vodka weg en stap bij Bordewijk in de taxi. Wat volgt is een nachtmerrie, via mijn vader word ik op de hoogte gehouden waar ik naartoe moet komen. Freek blijkt niet naar Beverwijk te worden vervoerd maar naar Hoorn. Mijn Moeder komt terug gesneld uit Antwerpen. Weer word ik gebeld, weer veranderd het ziekenhuis dit keer naar Alkmaar. Het nieuws over zijn letsel verslechterd, mijn angsten worden langzaam waarheid.
Mijn taxi chauffeur wordt gek van me en wil me bijna uit de taxi zetten. Toch zet hij me af bij het ziekenhuis van Alkmaar waar mijn pa al is, 1,5 uur later komt de ambulance aan. Freek ligt aan allerlei slangen. `Mijn wereld komt stil te staan maar de klok tikt door. Alles lijkt te vertragen terwijl de adrenaline door mij heen giert. Dan arriveert ook mijn moeder met beste vriendin. Freek ligt op de intensive care er lijkt geen redden aan. Ik voel mijn benen zwaar worden, dan komt de arts met het nieuws over Freek zijn toestand.
De uitstervende piep toon is al 20 keer door mijn eigen hoofd gegaan. Het blijkt de nare waarheid, Freek kan in leven worden gehouden voor een korte tijd door slangen en pompen.
Het besluit om te stoppen met de beademing is genomen, die lange piep toon die we allemaal uit tv series kennen is een feit Freek mijn broertje is dood.
Bizar om zoveel details nog te weten van die betreffende nacht al weer 5 jaar geleden. Die mooie Lente dag van 10 april 2010 werd onlangs 5 jaar later herhaald. Zo grauw als de dag vandaag is voelt het van binnen in mij ook.
5 jaar voorbij gevlogen
Tranen hebben langs mijn wang gebiggeld, muziek heeft me geraakt en weer energie gegeven. Dierbaren hebben hun arm om me heen geslagen en me erdoorheen getrokken. Ik heb zo veel kracht gekregen om te zoeken naar mijn weg, mijn tijd mijn doel, beetje bij beetje vind ik de onderdelen in mijn zoektocht.
Het voelt nog steeds als de dag van 5 jaar geleden, als ik nu terug denk en voel. De dag dat die autorit je fataal werd, die nacht die begon met een taxi rit door bijna heel Noord Holland en die eindigde in het samen in de lijkwagen terug rijden naar Hoorn. Fuck Freek, wat mis ik je!
Ik moest gaan leven van je dat was het advies
Ik ben gaan leven en heb geluisterd naar je advies.
Soms word ik stil, dan luister, geniet en denk ik aan jou, het is bijzonder hoe je bij mij blijft op je eigen manier, je weet me te pushen en geeft me vertrouwen zonder dat je er bent.
Dank Freek, dat je er was en dat je er bent.
Vaya con dios, Freek
